Natuurlijk hadden we er veel zin in en natuurlijk ben je vrijdagmiddag moe van de werkweek. Het werd iets later, maar om 21.00 uur vielen we in het praatje van Henk Plaatje over de wedstrijdregels. Wat een prachtige presentatie van alle voorrangssituaties!  Binnenkort kosteloos beschikbaar voor alle leden van het Watersportverbond met wedstrijdlicentie, of  tegen een vergoeding van 15 euro voor niet-leden.

Om 22.00 uur sloeg de weekdip toe en zakten Helene en ik af naar de bar onder het clubhuis. De meesten van ons sliepen op klipper de Sperwer, een mooi Botel, gelegen naast de monumentale Dromedaris, die naast stadspoort ook als gevangenis diende. Het inpandige carillon diende ongetwijfeld om de verdachten tot een bekentenis te dwingen:  “Ik geef alles toe, maar zet in Godsnaam dat carillon uit!”

Ondanks mijn bekentenis de volgende dag dat ik eigenlijk helemaal niet kan zeilen ging het carillon de volgende nacht meedogenloos door. Want toen instructeur Hidde de volgende dag in de oudste Efsix met versleten zeiltjes het hele veld voorbleef voelde ik me weer het jongetje in de Optimist die zijn eerste gijpje maakt. Duidelijke les: het ligt niet altijd aan je materiaal. Om acht uur ‘smorgens hadden we de bootjes te water gelaten en kregen we een heerlijk ontbijt van Agnes en Nicoline in het clubhuis. Na een uurtje uitleg over de roltack en de spinnakerhandling gingen we het water op. Hidde en Sander waren voor ons zeer prettige instructeurs, bijgestaan door Agnes en Rob van wie we 1,5 jaar geleden de boot hadden overgenomen. Met lichte mist en windkracht 2 tot 3 ging de roltack steeds beter, wel is de joystick handig overpakken nog lastig. Maar doordat je tweemaal wind schept met de zeilen is de winst van deze manoeuvre overduidelijk.

Daarna het spinnakeren. Helene ging voor het eerst met dit speeltje aan de slag, eindelijk! De juiste volgorde en taakverdeling van boom zetten, hijsen, loefschoot, barberhaulers etc luistert nauw. In combinatie met loef en lij, bakboord en stuurboord levert dat een groot aantal mogelijke resultaten op. “ Laat de boom vieren ! ” , roep ik  dan fanatiek.“ Ik wil dat je loefschoot zegt ! ” antwoordt Helene geirriteerd. Veel oefenen en heldere afspraken over de communicatie is de boodschap. Het geduld van Hidde en Sander was zeer rustgevend, een belangrijke factor die ik tijdens de training nog wel eens over het hoofd wil zien. En Helene deed het fantastisch! De dag werd afgesloten met een paar wedstrijdjes waarvan de uitslagen me even niet te binnen schieten. Doodmoe en uiterst tevreden strompelden we de haven in.

Grote beloning: een geheel verzorgde bbq in het strandpaviljoen. Mooier wordt het leven niet. Het carillon loste gelukkig grotendeels op in een paar wijntjes. Na het ontbijt werd de theorie van het starten onder de loep genoemen.
Zorg ervoor dat je 20 seconden voor de start vaart maakt om op snelheid door de lijn te gaan ,  hoe zorg je ervoor dat je niet buiten de boei geloefd wordt en bepaal welke zijde van de  startlijn voordeliger is. Er was weinig wind zodat alles  in alle rust uitgelegd en geoefend kon worden. De meegenomen broodjes en sapjes werden drijvend genuttigd terwijl we genoten van de in- en uitvarende parade van charters en jachten. Tijdens de wedstrijdjes ‘s middags bleven we vooral gefocust op het spinnakeren wat stap voor stap beter gaat. In de haven werden we ontvangen met een koud biertje, dan de boten weer op het droge en tenslotte een korte evaluatie van Hidde.

Vorig jaar hebben we ook meegedaan en hierbij schrijven we ons in voor volgend jaar! Zowel de helpers als de zeilers bedankt voor het inspirerende weekend.

Kees Maassen
Efsix  Stille Wille 2036